صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3417

1. کوهکن کیست به گرد من شیدا برسد؟

2. جنبش قاف محال است به عنقا برسد

3. جگر تشنه صحرای علایق ترسم

4. سیل ما را نگذارد که به دریا برسد

5. عالمی همچو صدف چشم و دهن وا کرده است

6. به که تا گوهر عبرت ز تماشا برسد؟

7. می گذراند کم نعمت باقی فردا

8. هر چه اینجا به تو از نعمت دنیا برسد

9. هرگز از کبر نکردی نگهی در ته پا

10. به تو چون مایده فیض ز بالا برسد؟

11. ناقص از تربیت چرخ نگردد کامل

12. باده خام محال است به مینا برسد

13. حیف و صد حیف که در دایره امکان نیست

14. اهل دردی که به درد سخن ما برسد

15. شهپر دامن عصمت به فلک می ساید

16. پی یوسف چه خیال است زلیخا برسد

17. از کمندش نجهد هیچ شکاری صائب

18. دست هرکس که به آن زلف چلیپا برسد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مده ای حکیم پندم که به کار درنبندم
* که ز خویشتن گزیرست و ز دوست ناگزیرم
شعر کامل
سعدی
* چه فضل و علم گرد آرم؟ چو رو در عشق او آرم
* به بصره چو کشم خرما؟! به کرمان چون برم زیره
شعر کامل
مولوی
* صد نیک به یک بد نتوان کرد فراموش
* گر خار بر اندیشی خرما نتوان خورد
شعر کامل
ابوسعید ابوالخیر