صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3484

1. عارفانی که به تسلیم و رضا ساخته اند

2. مردمک را سپر تیر قضا ساخته اند

3. وای بر ساده دلانی که ز دریا چو حباب

4. از پی کسب هوا خانه جدا ساخته اند

5. از پریشان نفسیهای تو تاریک شده است

6. ورنه آیینه دل را بصفا ساخته اند

7. جسم و جان تو نپیوسته به بازی برهم

8. هر دو عالم به هم آورده ترا ساخته اند

9. نفس خود نکنی راست درین وحشتگاه

10. گر بدانی که ترا بهر کجا ساخته اند

11. گر به معمار ز غفلت نتوانی پی برد

12. در کف خاک تو بنگر که چها ساخته اند

13. چون پریشان سفران خرج بیابان نشوند

14. رهروانی که به یک راهنما ساخته اند

15. لله الحمد که بی منت خواهش ز ازل

16. رزق ما از دل صد پاره ما ساخته اند

17. هیچ جا یک نفس از شوق ندارم آرام

18. تا مرا همچو فلک بی سر و پا ساخته اند

19. هرکه خود را به تمامی شکند اوست تمام

20. ماه را زین سبب انگشت نما ساخته اند

21. خودپسندان که به کس دست ارادت ندهند

22. از تکبر ز عصاکش به عصا ساخته اند

23. صلح ارباب نفاق است پی جنگ دگر

24. زره خویش نهان زیر قبا ساخته اند

25. فارغ از تنگی رزقند، نظر بازانی

26. که ازان یار ستمگر به جفا ساخته اند

27. سفر کعبه حلال است به جمعی صائب

28. که به همراهی هر آبله پا ساخته اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از لاله همی لعل کند کبک دری پر
* وز سبزه همی سبز کند زاغ سیه بال
شعر کامل
فرخی سیستانی
* کله ترگ و شمشیر جام منست
* به بازو خم خام دام منست
شعر کامل
فردوسی
* بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد
* خوش و سرسبز شد عالم اوان لاله زار آمد
شعر کامل
مولوی