صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3561

1. حاصل عمر زخود بیخبران آه بود

2. هرکه از خویشتن آگاه شد آگاه بود

3. نتوان در حرم قدس به پرواز رسید

4. پر سیمرغ درین راه پر کاه بود

5. پیش چشمی که به یکتایی آن سرو رسید

6. طوق هر فاخته ای های هوالله بود

7. از وصول آن که زند دم، خبر از راهش نیست

8. آن بود واصل این راه که در راه بود

9. هرکه باریک ز اندیشه شود همچو هلال

10. می توان یافت که جوینده آن ماه بود

11. ای که کام دو جهان را ز خدا می طلبی

12. هر دو موقوف به یک آه سحرگاه بود

13. غافل از مور مشو گرچه سلیمان باشی

14. که ز هر ذره به درگاه خدا راه بود

15. از وصال رخ او بی ادبان محرومند

16. گل این باغ ز دستی است که کوتاه بود

17. می رسد جاذبه عشق به فریاد مرا

18. یوسف آن نیست که پیوسته درین چاه بود

19. صائب از کشمکش رد و قبول آسوده است

20. هرکه را روی دل از خلق به الله بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همایی چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی
* دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی
شعر کامل
حافظ
* از کثرت روزن نشود مهر مکرر
* ای کج نظران کعبه و بتخانه کدام است؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیست بی می باغ رانوری می روشن بیار
* تیره می سوزد چراغ لاله ها روغن بیار
شعر کامل
صائب تبریزی