صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 363

1. برآتش می گذارم خرقه پشمینه خود را

2. نهان تا چند دارم در نمد آیینه خود را؟

3. کسی را می رسد لاف زبردستی درین میدان

4. که از دشمن نخواهد وقت فرصت کینه خود را

5. درین دریا حبابی چهره مقصود می بیند

6. که کرد از کاسه زانوی خود آیینه خود را

7. چو طفلان هفته ای یک روز آزادی نمی خواهم

8. بدل با روز شنبه می کنم آدینه خود را

9. مگر بی خواست آب رحم گرد دیده اش گردد

10. به دشمن می نمایم سینه بی کینه خود را

11. نگنجد در ته دامان ساحل گوهر رازم

12. به دریا می سپارم چون صدف گنجینه خود را

13. میان اهل دل صائب نیارد سر بر آوردن

14. نسازد دوست هر کس دشمن دیرینه خود را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زبان چرب او کرد درختانی پر از زیتون
* لب شیرین او خواند به افسون سوره والتین
شعر کامل
مولوی
* ای دوست شکر خوشتر یا آنک شکر سازد
* ای دوست قمر خوشتر یا آنک قمر سازد
شعر کامل
مولوی
* نیست ممکن از زبان خوش کسی نقصان کند
* چرب نرمی غوطه در شکر دهد بادام را
شعر کامل
صائب تبریزی