صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3684

1. ملایمت سپر خصم تندخو گردد

2. شراب شیشه شکن عاجز کدو گردد

3. به جوی رفته دگر بار آب می آید

4. که خاک باده کشان عاقبت سبو گردد

5. اگر تو چشم توانی ز هر دو عالم بست

6. دل سیاه تو آیینه دورو گردد

7. سیه ز نام به چشم عقیق شد عالم

8. دگر کسی به چه امید نامجو گردد؟

9. به حرف هیچ کس انگشت اعتراض منه

10. که مستفید شود از تو و عدو گردد

11. کسی که چاشنی بوسه کرده است ادراک

12. چسان تسلی ازان لب به گفتگو گردد؟

13. ز خامشی چو توان مایه دار شد صائب

14. چه لازم است کسی خرج گفتگو گردد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مردم آزار محال است خجالت نکشد
* که نمک آب شود چون به جراحت گذرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
* کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* رهنوردانی که چون خورشید تنها می روند
* از زمین پست بر اوج ثریا می روند
شعر کامل
صائب تبریزی