صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3741

1. درین محیط چو غواص هرکه ته دارد

2. چو موج به که سر رشته را نگه دارد

3. شراب روز دل لاله را سیه دارد

4. چه حاجت است به شاهد سخن چو ته دارد؟

5. عنان سیل سبکرو به دست خودرایی است

6. پیادگی است که اندازه را نگه دارد

7. مشو مقید رهبر، قدم به راه گذار

8. که شش جهت به خرابات عشق ره دارد

9. ز دار و گیر خرد فارغند بی مغزان

10. ز سر گذشته چه پروای پادشه دارد؟

11. دلیل منزل آزادگان سبکباری است

12. به منزلی نرسد هرکه زاد ره دارد

13. برآورد ز گریبان رستگاری سر

14. کسی که مرتبه از خجلت گنه دارد

15. به بحر غور سخن گر فرو توانی رفت

16. بدانی این سخنان بلند ته دارد

17. اگر عبیر شود مغز من شگفت مدان

18. نسیم زلف دماغ مرا تبه دارد

19. چو آفتاب بکش جام آتشین بر سر

20. که از خمار، عذار تو رنگ مه دارد

21. اگر به غور معانی رسیده ای صائب

22. ازین غزل مگذر سرسری که ته دارد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
* لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی
شعر کامل
حافظ
* مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
* لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش
شعر کامل
حافظ
* دنبال یار رفت روان کرد آب چشم
* آن رفته باز نامد و اشکم روان بماند
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی