صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3881

1. قد تو سرو چمن را پیاده می داند

2. رخ تو چهره گل را گشاده می داند

3. کمان نرم ترا هر که چاشنی کرده است

4. کمان سخت فلک را کباده می داند

5. بودتمام به میزان عقل سنگ کسی

6. که ناقصان را برخود زیاده می داند

7. اگر به خاک برابر شود زبیقدری

8. سخن سوار فلک را پیاده می داند

9. به روی تلخ ز من هرکه بگذرد صائب

10. دل رمیده من جام باده می داند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به بدی در همه جا نام برآرم که مباد
* خون من ریزی و گویند سزاوار نبود
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* بهر موئی از آن زلف پریشان
* دل جمعی پریشان می‌توان یافت
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است
* با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی