لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3915

1. سخنوران که درین بوستان نوا سازند

2. کباب یکدگر از شعله های آوازند

3. مبین به چشم حقارت شکسته بالان را

4. که در گرفتن عبرت هزار شهبازند

5. چگونه کاسه پرزهر مرگ را نوشند

6. جماعتی که بدآموز نعمت ونازند

7. شوندکامروا چون دعای دامن شب

8. جماعتی که مشکین خطان نظربازند

9. هلاک کنج لب وگوشه های آن چشمم

10. که دلپذیر تر از گوشه های شیرازند

11. ز رفتگان ره دشوار مرگ شد آسان

12. گذشتگان پل این سیل خانه پردازند

13. نمی رسند به معراج گفتگو صائب

14. جماعتی که به دعوی بلند پروازند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت
* نه کسی نعوذبالله که در او صفا نباشد
شعر کامل
سعدی
* چون تو در بستان برافکندی نقاب
* لاله را دل بر گل و نسرین بسوخت
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* رز به اندک روزگاری بر سر آمد از چنار
* هر سبکدستی عنان تاک نتواند گرفت
شعر کامل
صائب تبریزی