صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3974

1. اگر کسی متوسل به چاره ساز شود

2. هم از طبیب و هم از چاره بی نیاز شود

3. هلال سعی کند در کمال خود غافل

4. که چون تمام شود بوته گداز شود

5. دهن به ابر گهربار باز کن که صدف

6. به لب گشودنی از بحر بی نیاز شود

7. شمار آه به مقدار عقده های دل است

8. به قدر دانه زبان خوشه را دراز شود

9. مرا دلی است ز صبح وصال روشنتر

10. چگونه سینه من پرده پوش راز شود

11. کشیده دار عنان سخن که همچون شمع

12. زبان دراز چو گردید خرج گاز شود

13. به طوف کعبه رود بت در آستین صائب

14. کسی که با خودی خویش در نماز شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زلف پر چین تو مشاطه شبی شانه نکرد
* که دو صد خون به دل محرم و بیگانه نکرد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گر مزاج نخل و نحل از لطف او یابد مدد
* نیش او پر نوش گردد خار آن خرما شود
شعر کامل
سلمان ساوجی
* اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن
* بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن
شعر کامل
صائب تبریزی