لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3979

1. چو غنچه هر که درین گلستان گشاده شود

2. مرا به خنده شادی دهان گشاده شود

3. ز تنگ گیری گردون مدار دل را تنگ

4. که دل گشاده چو گردد جهان گشاده شود

5. به روی دولت بیدار در مبند از خواب

6. که وقت صبح در آسمان گشاده شود

7. گرفتم این که کند رخنه در فلک آهم

8. ز رخنه های قفس دل چسان گشاده شود

9. نچیده گل ز طرب خرج روزگار شدم

10. چو غنچه ای که به فصل خزان گشاده شود

11. چو ماه عید به انگشت می نمایندش

12. اگر به خنده لبی در جهان گشاده شود

13. به دوستان چه شکایت کنم ز تنگدلی

14. ازین چه به که دل دشمنان گشاده شود

15. کجاست فرصت وکو جرأت سخن صائب

16. گرفتم این که گره از زبان گشاده شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ما سبکروحان به بوی سیب غبغب زنده ایم
* سبزه ما آب از چاه زنخدان می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق یکرنگی تقاضا می کند وین روشن است
* ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را
شعر کامل
جامی
* ز مکر سبحه شماران خدا نگه دارد!
* که صد سرست به یک حلقه کمند آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی