صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4022

1. چه شد که دامن یار از کفم رها گردید

2. که بوی گل نتواند ز گل جدا گردید

3. ز بیخودی چو عنان گسسته رفت از دست

4. به بوی زلف تو هر کس که آشناگردید

5. منم که نیست ز آرامگاه خود خبرم

6. وگرنه قطره به دریا ز ابر واگردید

7. نسیم عهد که یارب گذشت ازین گلشن

8. که سربسر گل این باغ بیوفا گردید

9. مرا به گوشه چشم عنایتی دریاب

10. که استخوان من از سنگ توتیا گردید

11. ز ریزش دل من اندکی خبر دار

12. کسی که دامن گل از کفش رهاگردید

13. چو ماه عید به انگشت می نمایندم

14. ز بار درد اگر قامتم دوتاگردید

15. ازان زمان که مرا عشق زیر بارکشید

16. قد خمیده من قبله دعا گردید

17. هزار خانه آغوش را به خاک نشاند

18. ترا به خانه زین هر که رهنما گردید

19. چسان ز میکده مخمور بگذرم صائب

20. نمی توان ز لب بحر تشنه واگردید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بر بیاض گردن او نقطه ای از خال نیست
* از لطافت این ورق افشان نمی گیرد به خود
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیست هرناشسته رو شایسته اقبال عشق
* مه کجا در دیده پروانه گیرد جای شمع
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفت پیغامبر خداش ایمان نداد
* هر که را صبری نباشد در نهاد
شعر کامل
مولوی