لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4174

1. محبوس آسمان چه پروبال واکند

2. در زیر سنگ سبزه چه نشو ونما کند

3. از بس درشت می رود این توسن فلک

4. وقت است بند بند من از هم جدا کند

5. انجام کار ما و غم یار روشن است

6. یک شمع بی زبان چه به چندین صبا کند

7. سر رشته حیات چو از دست رفت رفت

8. زلف ترا ز دست کسی چون رها کند

9. نسبت به مد شکوه ما زلف نارساست

10. عمر خضر به شکوه ما کی وفا کند

11. باد خزان که خار به چشمش شکسته باد

12. فرصت نداد غنچه ما چشم واکند

13. زودآ که در قلمرو شهرت علم شود

14. هرکس سخن به طرز تو صائب اداکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر دست دهد دامن آن سرو روانم
* آزاد شود دل ز غم هر دو جهانم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* کدام آلاله می‌بویم که مغزم عنبرآگین شد
* چه ریحان دسته بندم چون جهان گلزار می‌بینم
شعر کامل
سعدی
* ز خنده رویی گردون فریب رحم مخور
* که رخنه های قفس رخنه رهایی نیست
شعر کامل
صائب تبریزی