صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4174

1. محبوس آسمان چه پروبال واکند

2. در زیر سنگ سبزه چه نشو ونما کند

3. از بس درشت می رود این توسن فلک

4. وقت است بند بند من از هم جدا کند

5. انجام کار ما و غم یار روشن است

6. یک شمع بی زبان چه به چندین صبا کند

7. سر رشته حیات چو از دست رفت رفت

8. زلف ترا ز دست کسی چون رها کند

9. نسبت به مد شکوه ما زلف نارساست

10. عمر خضر به شکوه ما کی وفا کند

11. باد خزان که خار به چشمش شکسته باد

12. فرصت نداد غنچه ما چشم واکند

13. زودآ که در قلمرو شهرت علم شود

14. هرکس سخن به طرز تو صائب اداکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گل چو درگیرد چراغ از شمع کافوری صبح
* بلبل شوریده چون پروانه ناپروا شود
شعر کامل
سلمان ساوجی
* اگر تندبادی براید ز کنج
* بخاک افگند نارسیده ترنج
شعر کامل
فردوسی
* خرمن بباد بر دهی از بهر گندمی
* وینم عجب که روضهٔ رضوان طلب کنی
شعر کامل
خواجوی کرمانی