صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4186

1. پیمانه چاره سر پرشور می کند

2. آتش علاج خانه زنبور می کند

3. محرومیم ز کعبه گناه دلیل نیست

4. حیرانی از وصال مرا دور می کند

5. می بایدش به منبر دار فنا نشست

6. اظهار حق کسی که چو منصور می کند

7. برق تجلی ونفس اهل دل یکی است

8. منصور دار را شجر طور می کند

9. از من متاب روی که زیر لب من است

10. آهی که صبح را شب دیجور می کند

11. آن ساده دل که سنگ ملامت به من زند

12. رطل گران تکلف مخمور می کند

13. هرگز نمی زند نمکی بر کباب من

14. طالع همین شراب مرا شور می کند

15. هرگز نبوده است ملاحت به این کمال

16. عکس تو آب آینه راشور می کند

17. صائب اگر به تاج شهان جا کند همان

18. فیروزه یاد خاک نشابور می کند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به امیدی که چون باد بهار از در درون آیی
* چو گل در دست خود داریم نقد زندگانی را
شعر کامل
صائب تبریزی
* در خرابات چه حاجت به مناجات من است
* دست برداشته دایم به دعا تاک آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
* و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
شعر کامل
حافظ