صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4305

1. در دل کسی که راه هوا وهوس دهد

2. آیینه را به دست پریشان نفس دهد

3. تاوان عمر رفته ز گردون توان گرفت

4. گر آب رفته ریگ روان بازپس دهد

5. غافل ز حال گوشه نشینان کجا شود

6. آن کس که آب ودانه به مرغ قفس دهد

7. از غفلت است ریشه دواندن به مغز خاک

8. در گلشنی که غنچه صدای جرس دهد

9. ای غیر، عرض داغ به روشندلان مده

10. کاین قلب اگر به کور دهی باز پس دهد

11. از جسم نیست ذوق سفر جان خسته را

12. چون مرغ پر شکسته که تن در قفس دهد

13. صائب کشیده دار سگ نفس را عنان

14. این گرگ را برای چه عاقل مرس دهد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* روز و شب را همچو خود مجنون کنم
* روز و شب را کی گذارم روز و شب
شعر کامل
مولوی
* حدیث عشق نداند کسی که در همه عمر
* به سر نکوفته باشد در سرایی را
شعر کامل
سعدی
* چو خورشید گشت از جهان ناپدید
* شب تیره بر دشت لشکر کشید
شعر کامل
فردوسی