صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4307

1. شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد

2. آب خضر به صورت دیوار می دهد

3. زودا که رخ به خون جگر لاله گون کند

4. آن ساده دل که تربیت خار می دهد

5. روشندلان ز خصم ندارند جان دریغ

6. آیینه آب سبزه زنگار می دهد

7. از پاک طینتی است که ابر گرفته رو

8. رزق صدف ز گوهر شهوار می دهد

9. بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست

10. این شاخ چون شکسته شود بار می دهد

11. موسی ز اشتیاق تجلی هلاک شد

12. ایزد به طور وعده دیدار می دهد

13. صد عقده باز می کند از کار خویشتن

14. صائب کسی که سبحه به زنارمی دهد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به اندک فرصتی تاک از درختان گشت رعناتر
* نگردد زیردست آن کس که از اهل کرم باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد
* چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد
شعر کامل
حافظ
* چه بندی دل اندر سرای سپنج
* چه یازی به رنج و چه نازی به گنج
شعر کامل
فردوسی