لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4307

1. شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد

2. آب خضر به صورت دیوار می دهد

3. زودا که رخ به خون جگر لاله گون کند

4. آن ساده دل که تربیت خار می دهد

5. روشندلان ز خصم ندارند جان دریغ

6. آیینه آب سبزه زنگار می دهد

7. از پاک طینتی است که ابر گرفته رو

8. رزق صدف ز گوهر شهوار می دهد

9. بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست

10. این شاخ چون شکسته شود بار می دهد

11. موسی ز اشتیاق تجلی هلاک شد

12. ایزد به طور وعده دیدار می دهد

13. صد عقده باز می کند از کار خویشتن

14. صائب کسی که سبحه به زنارمی دهد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
* بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها
شعر کامل
سعدی
* غلام دولت آنم که پای بند یکیست
* به جانبی متعلق شد از هزار برست
شعر کامل
سعدی
* به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم
* برو ای طبیبم از سر که دوا نمی‌پذیرم
شعر کامل
سعدی