صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4307

1. شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد

2. آب خضر به صورت دیوار می دهد

3. زودا که رخ به خون جگر لاله گون کند

4. آن ساده دل که تربیت خار می دهد

5. روشندلان ز خصم ندارند جان دریغ

6. آیینه آب سبزه زنگار می دهد

7. از پاک طینتی است که ابر گرفته رو

8. رزق صدف ز گوهر شهوار می دهد

9. بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست

10. این شاخ چون شکسته شود بار می دهد

11. موسی ز اشتیاق تجلی هلاک شد

12. ایزد به طور وعده دیدار می دهد

13. صد عقده باز می کند از کار خویشتن

14. صائب کسی که سبحه به زنارمی دهد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بی سبب دادی گر آزارم خجل از من مباش
* کرده ام خاطرنشان خویش صد تقصیر را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* رتبه زمزمه عشق ندارد زاهد
* بگذارید که آوازه جنت شنود
شعر کامل
صائب تبریزی
* پسته را با دهن تنگ تو نسبت کردم
* رفت در خنده ز شادی مگرش باور کرد
شعر کامل
خواجوی کرمانی