لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4414

1. تا حسن گلو سوز تو در جان شرر افکند

2. در سینه من داغ مکرر سپر افکند

3. من خرده جان را چو شرر باختم اینجا

4. پروانه درین راه اگر بال و پر افکند

5. تا سبزه وگل هست ز می توبه حرام است

6. نتوان غم دل را به بهار دگر افکند

7. دستی که به آرایش زلف سخن آموخت

8. اخگر نتواند ز گریبان بدر افکند

9. در دامن تسلیم در آویز که چون تاک

10. هردم نتوان دست به شاخ دگر افکند

11. از هیچ دلی نیست که اگاه نباشم

12. از بس که مرا درد طلب دربدر افکند

13. هنگامه ارباب سخن چون نشود گرم

14. صائب سخن از مولوی روم در افکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تن آدمی شریف است به جان آدمیت
* نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
شعر کامل
سعدی
* منع کمال از عاشقی جان برادر کی توان
* پند پدر مانع نشد رسوای مادر زاد را
شعر کامل
کمال خجندی
* من از کمند تو اول چو وحش می‌برمیدم
* کنون که انس گرفتم به تیغ بازنگردم
شعر کامل
سعدی