صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4667

1. چین پیشانی ما شد مه عید آخر کار

2. آن چه می جست دل غمزده، دید آخر کار

3. بی نسیم سحری غنچه ما خندان شد

4. قفل از پره خود ساخت کلید آخر کار

5. ماه عیدی که ز آفاق طلب می کردیم

6. از غبار دل ما گشت پدید آخر کار

7. دانه سوخته ماز عرق ریزی سعی

8. چون شرر از جگر سنگ دمید آخر کار

9. آب شد گر چه دل شبنم ما از گردش

10. اینقدر شد که به خورشید رسید آخر کار

11. ورق دیده یعقوب همین مضمون است

12. که شود صبح طرب چشم سفید آخر کار

13. گر چه از چهره گل شبنم ما دور افتاد

14. به لب تشنه خورشید رسید آخرکار

15. کاش در جوش گل از خاک مرا بر می داشت

16. پرو بالی که به فریاد رسیدآخرکار

17. ثمر تلخی ایام تهیدستی بود

18. ازنبات آنچه چشاندند به بید آخرکار

19. از وصال رخ او کامرواشد صائب

20. انتقام خود از ایام کشید آخرکار


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شقایق سوختی دایم سپندش
* که از چشم خسان ناید گزندش
شعر کامل
وحشی بافقی
* چو سوفارش آمد بپهنای گوش
* ز شاخ گوزنان برآمد خروش
شعر کامل
فردوسی
* تیشه بر سر زد و پا از در شیرین نکشید
* کوه‌کن بر در عشق از همه پادارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی