صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 471

1. ترا پر چون صدف شد گوش از سیماب در دریا

2. وگرنه حلقه ذکری است هر گرداب در دریا

3. ز عادت پرده غفلت شود اسباب آگاهی

4. که ماهی بستر و بالین کند از آب در دریا

5. خیال یار را در دیده عاشق تماشا کن

6. که دارد شور دیگر پرتو مهتاب در دریا

7. حریم وصل را حیرانیی در پرده می باشد

8. که شوق آب، ماهی را کند قلاب در دریا

9. به قسمت می توان برخورد از روزی، نه جمعیت

10. که از جای دگر گردد صدف سیراب در دریا

11. غریق عشق بر گرد سر هر قطره می گردد

12. که ماهی را بود هر موجه ای محراب در دریا

13. چنین کز گرد عصیان تیره گردیده است جان من

14. عجب دارم که گردد روشن این سیلاب در دریا

15. چو دل شد آب، از دل سربرآرد آرزوی دل

16. که از دریا زند سر مهر عالمتاب در دریا

17. نگردد آب تا صائب دلت از داغ نومیدی

18. نخواهی دید روی گوهر نایاب در دریا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اول کسی که ریخته است آب روی من
* اشک است کش به خون جگر پروریده‌ام
شعر کامل
سلمان ساوجی
* از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
* رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود
شعر کامل
حافظ
* با کهنسالان مکن ای نوجوان کاوش که هست
* آتشی پوشیده در مغز چنار سالدار
شعر کامل
صائب تبریزی