صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 471

1. ترا پر چون صدف شد گوش از سیماب در دریا

2. وگرنه حلقه ذکری است هر گرداب در دریا

3. ز عادت پرده غفلت شود اسباب آگاهی

4. که ماهی بستر و بالین کند از آب در دریا

5. خیال یار را در دیده عاشق تماشا کن

6. که دارد شور دیگر پرتو مهتاب در دریا

7. حریم وصل را حیرانیی در پرده می باشد

8. که شوق آب، ماهی را کند قلاب در دریا

9. به قسمت می توان برخورد از روزی، نه جمعیت

10. که از جای دگر گردد صدف سیراب در دریا

11. غریق عشق بر گرد سر هر قطره می گردد

12. که ماهی را بود هر موجه ای محراب در دریا

13. چنین کز گرد عصیان تیره گردیده است جان من

14. عجب دارم که گردد روشن این سیلاب در دریا

15. چو دل شد آب، از دل سربرآرد آرزوی دل

16. که از دریا زند سر مهر عالمتاب در دریا

17. نگردد آب تا صائب دلت از داغ نومیدی

18. نخواهی دید روی گوهر نایاب در دریا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
* هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
شعر کامل
سعدی
* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو صبح عالم افروزی و من شمع سحرگاهم
* گریبان باز کن تا بی تأمل جان برافشانم
شعر کامل
صائب تبریزی