لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4902

1. می کند برتن گرانی سرچو می افتد ز جوش

2. چون سبوخالی شد ازمی بار می گرددبه دوش

3. صحبت اشراق راتیغ زبان درکار نیست

4. صبح چون گردید روشن شمع می گردد خموش

5. می شود دست نوازش باعث آرام دل

6. خشت اگر مانع تواند شد خم می را ز جوش

7. در سخن لب جلوه زخم نمایان می کند

8. می شود تیغ دودم هرگاه می گردد خموش

9. صبح آگاهی شود گفتم مراموی سفید

10. پرده دیگر فزون شد برگرانیهای گوش

11. بازی جنت مخور، کز بهر عبرت بس بود

12. آنچه آدم دید ازان گندم نمای جو فروش

13. شورش عشق است درفرهاد از مجنون زیاد

14. سیل در کهسار صائب بیشتر دارد خروش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو دشمن بود شاه را کشته به
* گر آواره از جنگ برگشته به
شعر کامل
فردوسی
* گر خبر داری زحی لایموت
* بر دهان خود بنه مهر سکوت
شعر کامل
عطار
* امشب تو را به خوبی نسبت به ماه کردم
* تو خوب تر ز ماهی، من اشتباه کردم
شعر کامل
فروغی بسطامی