لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4937

1. اگر صیدی برد جان از نگاه ناوک اندازش

2. به یک انداز آرد درکمند خویش آوازش

3. بت خوش نغمه من قدر عاشق رانمی داند

4. که دارد عندلیب خانه زاری همچو آوازش

5. به شکر خنده آن لب چراایمان نیارد گل؟

6. که پرورده است عمری درکنار خویش اعجازش

7. چه یکرنگی است با هم عشق عالمسوز وآتش را

8. که رسواتر شود از پرده پوشی خرده رازش

9. به دام زلف کافر کیش اوصائب من آن مرغم

10. که از ذوق گرفتاری ز خاطر رفت پروازش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو رخشنده گردد جهان ز آفتاب
* رخ نرگس و لاله بینی پر آب
شعر کامل
فردوسی
* بر چمن پیرا ز آزادی نمی گردیم بار
* از دل صد پاره باشد چون صنوبر رزق ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر زیر درخت گل باز آنی و بنشینی
* هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد
شعر کامل
کمال خجندی