صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4953

1. به سرخی می زند چون مشک خط عنبرافشانش

2. چه حسن نشأه خیزست این که میگون است ریحانش

3. نباشد دور اگر خطش طلایی درنظر آید

4. که طوق هاله زرین می شود ازماه تابانش

5. به نور دیده خود چون چراغ صبح می لرزد

6. سهیل شوخ چشم از پرتو سیب زنخدانش

7. دل عشاق چون برگ خزان برخاک می ریزد

8. به هر جانب که مایل می شود سرو خرامانش

9. عیار شوق بلبل رانمی دانم،همین دانم

10. که آتش زیر پا دارد گل از شوق گریبانش

11. به باد بی نیازی می دهد شور قیامت را

12. اگر بردارد از لب مهر خاموشی نمکدانش

13. درین بستانسرا سروی بلند آوازه می گردد

14. که باشد همچو صائب نغمه سنجی درگلستانش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صورت یوسف نادیده صفت می‌کردیم
* چون بدیدیم زبان سخن از کار برفت
شعر کامل
سعدی
* بسیار زبونی‌ها بر خویش روا دارد
* درویش که بازارش با محتشمی باشد
شعر کامل
سعدی
* درحفظ آبرو ز گهر باش سخت تر
* کاین آب رفته باز نیاید به جوی خویش
شعر کامل
صائب تبریزی