لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4987

1. سرو گلزار بهشت است قد دلجویش

2. لاله باغ تجلی است رخ نیکویش

3. من که از رشک دل روشن خود می سوزم

4. چون ببینم که شود آینه همزانویش ؟

5. بخیه راز نهان جوهر شمشیر شده است

6. بس که شد آینه پردا(ز د)لم ازبویش

7. خانه اش گر شود از موج حوادث ویران

8. صائب آن نیست که لنگر بکند ازکویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ای باد خوش که از چمن عشق می‌رسی
* بر من گذر که بوی گلستانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* که می آید به سرقت دل ما جز پریشانی؟
* که می پرسد به غیر از سیل راه منزل ما را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* نوبهاران که دمد شاخ گُلی از گِل من
* غنچه هایش بود آغشته به خونِ دل من
شعر کامل
جامی