لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5031

1. نمی روم به بهشت برین زخانه خویش

2. به گل فرو شده پایم درآستانه خویش

3. به گنجها نتوان درد را خرید از من

4. به زر بدل نکنم رنگ عاشقانه خویش

5. به نغمه دگران احتیاج نیست مرا

6. که هست چون خم می مطربم ز خانه خویش

7. چو یوسفم که به چاه افتد از کنار پدر

8. اگر به چرخ برآیم ز آستانه خویش

9. اگر چه هر نفسم گرد کاروان غمی است

10. بجان رسیده ام از وضع بیغمانه خویش

11. بلاست رتبه گفتار چون بلند افتاد

12. به خواب چند توان رفتن ازافسانه خویش ؟

13. به بینوایی و آزادگی خوشم صائب

14. مرا قفس نفریبد به آب و دانه خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بوی پیراهن غباری از دل ما بر نداشت
* جذبه ای خواهم که یوسف را به کنعان آورد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای بی نشان محض نشان از که جویمت
* گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت
شعر کامل
عطار
* چون طبیب عاشقانی گه گه این دل خسته را
* پرسشی می‌کن که بیمار و خراب افتاده است
شعر کامل
هلالی جغتایی