صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5191

1. آزرده است گوشه نشین ازوداع خلق

2. غافل که اتصال حق است انقطاع خلق

3. در اختلاط خلق ضررهاست، زینهار

4. بگذر ز خلق و صحبت بی انتفاع خلق

5. جانسوزتر زمرگ طبیعی است فوت وقت

6. کاین انقطاع حق بود آن انقطاع خلق

7. بر اجتماع خلق مکن تکیه کز غرور

8. گوساله را خدای کند اجتماع خلق

9. صائب به یاد حق ز جهان صلح کرده ایم

10. فارغ نشسته ایم ز صلح ونزاع خلق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ضعیفان را مکن بر دل گزندی
* که در مانی به جور زورمندی
شعر کامل
سعدی
* پیام من که رساند به یار مهرگسل
* که برشکستی و ما را هنوز پیوند است
شعر کامل
سعدی
* خال تو سنگ کم به ترازوی من نهاد
* من هم متاع دل به همین سنگ می کشم!
شعر کامل
صائب تبریزی