صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5349

1. می شدم بیرون ز خود گر منزل می داشتم

2. دست و پایی می زدم گر ساحلی می داشتم

3. بهترست از عقل ناقص چون جنون کامل افتاد

4. کاشکی من هم جنون کاملی می داشتم

5. ای که گویی دست بر دل نه مکن بیطاقتی

6. می نهادم دست بر دل گر دلی می داشتم

7. دانه اشکی که دارم چون صدف در دل گره

8. می فشاندم گر زمین قابلی می داشتم

9. بیقراریهای من می داشت پایان چون سپند

10. راه فریادی اگر در محفلی می داشتم

11. در گرفتاری است آزادی درین بستانسرا

12. می شدم آزاد اگر پا در گلی می داشتم

13. دیگ بحر از احتیاج ابر می آید به جوش

14. جوش احسان می زدم گر سایلی می داشتم

15. گرد من بیرون نمی رفت از بیابان جنون

16. همچو مجنون گر امید محملی می داشتم

17. از دل بی حاصل خود شرمسارم جای دل

18. در بغل ای کاش فرد باطلی می داشتم

19. از تلاش گلشن فردوس فارغ می شدم

20. جا اگر در خاطر صاحبدلی می داشتم

21. باده را می داشت خونم داغ از جوش نشاط

22. در نظر گر دست و تیغ قاتلی می داشتم

23. آه من صائب نمی شد سرد چون باد خزان

24. از بهار زندگی گر حاصلی می داشتم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قیامتست سفر کردن از دیار حبیب
* مرا همیشه قضا را قیامتست نصیب
شعر کامل
سعدی
* تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
* تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* علم دولت نوروز به صحرا برخاست
* زحمت لشکر سرما ز سر ما برخاست
شعر کامل
سعدی