غزل شمارهٔ 538
1. دل سیه شد ز سیه خانه افلاک مرا
2. کی بود آینه زین زنگ شود پاک مرا؟
3. گره آن روز شود باز چو شبنم ز دلم
4. که به خورشید رساند نظر پاک مرا
5. عقده تاک فزون می شود از گریه تاک
6. مگر از آه گشاید دل غمناک مرا
7. چون جرس گر چه نیاسود زبانم ز فغان
8. نشد از ناله تهی، سینه صد چاک مرا
9. تا سرم گرم ز میخانه وحدت شده است
10. گردش جام بود گردش افلاک مرا
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده