صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5552

1. از آن چون زلف ماتم دیدگان ژولیده زنجیرم

2. که چون برگ خزان دیده است روز دست تدبیرم

3. ز اقلیم اثر برگشتن آه من نمی داند

4. به عنقا می رساند نسبت خود را پرتیرم

5. اگر غافل به صید بیگناهی شست بگشایم

6. چو زخم تازه خون گردد روان از چشم زهگیرم

7. بلند افتاده طاق سرگرانی کعبه او را

8. و گرنه چین کوتاهی ندارد زلف شبگیرم

9. از آن در جستجوی کام، چرخم در بدر دارد

10. که از هر در فزاید حلقه دیگر به زنجیرم

11. ز بس کز دور گردون محنت و غم دیده ام صائب

12. هلال عید آید در نظر چون ناخن شیرم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
* کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
شعر کامل
حافظ
* ای بی نشان محض نشان از که جویمت
* گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت
شعر کامل
عطار
* سعدی از این پس که راه پیش تو دانست
* گر ره دیگر رود ضلال مبینست
شعر کامل
سعدی