لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 561

1. حلقه هر در باغی نشود دیده ما

2. باغ دربسته بود دیده پوشیده ما

3. در دل قانع ما نیست تزلزل را راه

4. لنگر بحر بود گوهر سنجیده ما

5. گرد غربت کندش زنده نهان در ته خاک

6. غم به هر جا که رود از دل غم دیده ما

7. لعل و یاقوت به میزان جنون سنگ کم است

8. سنگ اطفال بود گوهر سنجیده ما

9. خرمن سوخته از برق چه پروا دارد؟

10. غم عالم چه کند با دل غم دیده ما

11. گر چه چون سرو نداریم درین باغ بری

12. می توان چید گل از دامن برچیده ما

13. کار اکسیر کند رنگ طلایی صائب

14. مژه زرین شود از برگ خزان دیده ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از دو عالم دست کوته کن چو سرو آزاده‌وار
* کانکه کوته دست باشد در جهان سرور شود
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ز کینه دور بود سینه ای که من دارم
* غبار نیست بر آیینه ای که من دارم
شعر کامل
رهی معیری
* ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
* خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
شعر کامل
حافظ