لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5764

1. شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم

2. شکستگان جهانند مومیایی هم

3. شود جهان لب پر خنده ای، اگر مردم

4. کنند دست یکی در گرهگشایی هم

5. فغان که نیست بجز عیب یکدگر جستن

6. نصیب مردم عالم ز آشنایی هم

7. شدند تشنه لبان جهان بیابان مرگ

8. چو موجهای سراب از غلط نمایی هم

9. درین قلمرو ظلمت چو رهروان نجوم

10. روند سوخته جانان به روشنایی هم

11. ز سنگ تفرقه روزگار بیخبرند

12. جماعتی که دلیرند در جدایی هم

13. شود بساط جهان پر زر تمام عیار

14. کنند کوشش اگر خلق در روایی هم

15. شدند شهره عالم چو بلبلان صائب

16. سخنوران جهان از سخنسرایی هم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عارض از کافور و زلف از مشک داشت
* لعل سیراب از لبش لب خشک داشت
شعر کامل
عطار
* هر کجا غم نیست، آنجا زندگانی مشکل است
* زین سبب آدم به تعجیل از بهشت آمد برون
شعر کامل
صائب تبریزی
* عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
* ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
شعر کامل
حافظ