غزل شمارهٔ 5775
1. ز بوستان تو عشق بلند می گویم
2. چو شبنم از گل روی تو دست می شویم
3. نمی توان دل مردم ربود و پس خم زد
4. سواد زلف ترا مو بموی می جویم
5. ز بس که تشنه بوی وفای نایابم
6. به دستم ار گل کاغذ دهند می بویم
7. حریف رشک نسیم دراز دست نیم
8. حنای بیعت گل را ز دست می شویم
9. وفا و مردمی از روزگار دارم چشم
10. ببین ز ساده دلیها چه از که می جویم
11. میان اینهمه نازک طبیعتان صائب
12. منم که شعر ظفرخان پسند می گویم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده