لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5814

1. تیغ برهنه را به بغل تنگ می کشم

2. چون ساغری ز باده گلرنگ می کشم

3. شبدیز عقل ترک حرونی نمی کند

4. گلگون باده را به ته تنگ می کشم

5. خال تو سنگ کم به ترازوی من نهاد

6. من هم متاع دل به همین سنگ می کشم!

7. قرب مکان تسلی عاشق نمی دهد

8. در پای ناقه ناله به فرسنگ می کشم

9. آتش ز چشم تیشه فرهاد می جهد

10. هر ناخنی که بر جگر سنگ می کشم

11. صائب خمار زور چو می آورد به من

12. مینای باده را به بغل تنگ می کشم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا طبیعت زعفران را رنگ اعدای تو دید
* مایهٔ شادی جدا کرد از مزاج زعفران
شعر کامل
سنایی
* چون پستهٔ شیرینت شوری چو شکر دارد
* هر لحظه به شیرینی شوری دگر انگیزد
شعر کامل
عطار
* منعم از دلبستگی آزار دنیا می کشد
* تا گهر دارد صدف تلخی زدریا می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی