لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6004

1. چون صدف تا چند پیش ابر دست افراشتن؟

2. اشک حسرت را فرو خوردن، گهر پنداشتن

3. چند پیش صبح بردن آبروی اشک و آه؟

4. در زمین شور تا کی تخم ریحان کاشتن؟

5. خیمه بیرون زن ز هستی، تا توانی چون حباب

6. در ته یک پیرهن با بحر صحبت داشتن

7. تخم رنجش در زمین دوستی پاشیدن است

8. شکوه احباب را پوشیده در دل داشتن

9. تا کمان آسمان در زه بود تقدیر را

10. از تهی مغزی است گردن چون هدف افراشتن

11. صائب از خاک عدم شکر اگر حاصل شود

12. از لب جانان تمتع می توان برداشتن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
* که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
شعر کامل
حافظ
* به وصلش تا رسم صد بار بر خاک افکند شوقم
* که نو پروازم و شاخ بلندی آشیان دارم
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* پروانه ایم، لیک نسوزیم خویش را
* در محفلی که روغن گل در چراغ نیست
شعر کامل
صائب تبریزی