لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6004

1. چون صدف تا چند پیش ابر دست افراشتن؟

2. اشک حسرت را فرو خوردن، گهر پنداشتن

3. چند پیش صبح بردن آبروی اشک و آه؟

4. در زمین شور تا کی تخم ریحان کاشتن؟

5. خیمه بیرون زن ز هستی، تا توانی چون حباب

6. در ته یک پیرهن با بحر صحبت داشتن

7. تخم رنجش در زمین دوستی پاشیدن است

8. شکوه احباب را پوشیده در دل داشتن

9. تا کمان آسمان در زه بود تقدیر را

10. از تهی مغزی است گردن چون هدف افراشتن

11. صائب از خاک عدم شکر اگر حاصل شود

12. از لب جانان تمتع می توان برداشتن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه توسن سپهر سراسیمه در رهت
* تا حکمتت گرفته به کف تازیانه ای
شعر کامل
عرفی شیرازی
* بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد
* خیزید ای خوش طالعان وقت طلوع ماه شد
شعر کامل
مولوی
* ز خنده رویی گردون فریب رحم مخور
* که رخنه های قفس رخنه رهایی نیست
شعر کامل
صائب تبریزی