صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6004

1. چون صدف تا چند پیش ابر دست افراشتن؟

2. اشک حسرت را فرو خوردن، گهر پنداشتن

3. چند پیش صبح بردن آبروی اشک و آه؟

4. در زمین شور تا کی تخم ریحان کاشتن؟

5. خیمه بیرون زن ز هستی، تا توانی چون حباب

6. در ته یک پیرهن با بحر صحبت داشتن

7. تخم رنجش در زمین دوستی پاشیدن است

8. شکوه احباب را پوشیده در دل داشتن

9. تا کمان آسمان در زه بود تقدیر را

10. از تهی مغزی است گردن چون هدف افراشتن

11. صائب از خاک عدم شکر اگر حاصل شود

12. از لب جانان تمتع می توان برداشتن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غافل مشو ز پاس دل بیقرار ما
* کاین مرغ پر شکسته قفس ها شکسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* خاکساری پیشه خود ساز چون آب روان
* سرو را چون بندگان در پیش خود استاده کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
* کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
شعر کامل
حافظ