صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6038

1. چیست دانی عشقبازی، بی سخن گویا شدن

2. چشم پوشیدن ز غیر حق، به حق بینا شدن

3. سر به جیب خود فرو بردن، برآوردن ز عرش

4. پای در دامن کشیدن، آسمان پیما شدن

5. سنگ طفلان لوح خاک خویش کردن وقت شام

6. صبحدم از زیر سنگ کودکان پیدا شدن

7. با دد و دام جهان مانند مجنون ساختن

8. صاف با خلق جهان چون سینه صحرا شدن

9. با دد و دام جهان مانند مجنون ساختن

10. صاف با خلق جهان چون سینه صحرا شدن

11. با کمال آشنایی، زیستن بیگانه وار

12. در میان جمع از همصحبتان تنها شدن

13. زین بیابان می برم خود را برون چون گردباد

14. بیش ازین نتوان غبار خاطر صحرا شدن

15. عاشقان را تا فنا از شادی و غم چاره نیست

16. سیل را پست و بلندی هست تا دریا شدن

17. شاهباز طبع ملا بال هر جا وا کند

18. فکر صائب را علاجی نیست جز عنقا شدن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد
* کآشوب حسن روی تو در عالم اوفتد
شعر کامل
سعدی
* خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا
* خاکساری در حصار عافیت دارد مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* نقش لب تو از شکر و پسته بسته‌اند
* زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته‌اند
شعر کامل
اوحدی