لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 619

1. ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا

2. در آفتاب قیامت برشته اند مرا

3. دل از مشاهده من کباب می گردد

4. به آب چشم یتیمان سرشته اند مرا

5. فنای من به نسیم بهانه ای بندست

6. به خاک با سر ناخن نوشته اند مرا

7. چگونه سبز شود دانه ام، که لاله رخان

8. به روی گرم، مکرر برشته اند مرا

9. ز من به نکته رنگین چو لاله قانع شو

10. که از برای درودن نکشته اند مرا

11. به کار بخیه زخمی نیامدم هرگز

12. ازین چه سود که هموار رشته اند مرا؟

13. غنیمت است که کارآگهان عالم غیب

14. به حال خویش چو صائب نهشته اند مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تابر آمد جامهای سرخ مل بر شاخ گل
* پنجه های دست مردم سر فرو کرد از چنار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* در گوشه چشم است نهان فتنه دوران
* با گوشه نشینان جهان کار مدارید
شعر کامل
صائب تبریزی
* قصر فردوس که رضوانش به دربانی رفت
* منظری از چمن نزهت درویشان است
شعر کامل
حافظ