صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6192

1. خطر دارد به محفل از کمند وحدت افتادن

2. به گرداب بلا از حلقه جمعیت افتادن

3. کنون کز گرم رفتاری چراغی می شود روشن

4. گرانجانی است چون سنگ مزار از غفلت افتادن

5. ترا آن روز اهل دل شمارند از سبکباران

6. که بتوانی به رقص از بانگ طبل رحلت افتادن

7. ز اخوان راضیم تا دیدم انصاف خریداران

8. گوارا کرد بر من چاه را از قیمت افتادن

9. ترقی در تنزل بوده است اقبالمندان را

10. که ابراهیم ادهم شد تمام از دولت افتادن

11. درخت خشک از سعی بهاران برنمی گیرد

12. چه حاصل در کهنسالی به فکر طاعت افتادن؟

13. شکایت می کنند از تنگدستی کوته اندیشان

14. که کافر نعمتی بار آورد در نعمت افتادن

15. برات سرنوشت آسمانی برنمی گردد

16. چه لازم در طلسم اختیار ساعت افتادن؟

17. نیندازد زوال از حال خود خورشید تابان را

18. چه نقصان پاک گوهر را ز اوج عزت افتادن؟

19. مدار از حسن نیت دست در کار جهان صائب

20. که طاعت می کند اوقات را، خوش نیت افتادن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون کدو بی‌خبری زین که گلویت بستم
* بستم و می‌کشمت چون ز رسن بگریزی
شعر کامل
مولوی
* در چمن چون از خمار باده گردم بی قرار
* تاک از دست نوازش می دهد تسکین مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی