لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6216

1. زهی از شبنم رخساره ات چشم حیا روشن

2. چراغ ماه را از شمع رویت پیش پا روشن

3. اگر من از غبار خاطر خود پرده بردارم

4. نگردد تا قیامت آب این نه آسیا روشن

5. نمی یابد مسیح از ناتوانی جسم زارم را

6. خوشا کاهی که ضعف او شود بر کهربا روشن

7. به داغ منت و درد ندامت برنمی آیی

8. مکن از خانه همسایه هرگز شمع را روشن

9. نسیم صبح چون پروانه افتاده است در پایش

10. چراغی را که سازد پرتو لطف خدا روشن

11. فلک با تنگ چشمان گوشه چشم دگر دارد

12. که چون فرزند کور آید، شود چشم گدا روشن

13. ز فیض روح سید نعمت الله است این صائب

14. اگر نه روی او بودی، نگشتی چشم ما روشن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به دشواری ز رنگ و بو گران جان دست بردارد
* که از سیمای ناخن دیرتر رنگ حنا ریزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* دوستی با ناتوانان مایه روشندلی است
* موم چون با رشته سازد شمع محفل می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* از رخ و زلفین او شطرنج بازی کرده‌ام
* زان که زلفش ساج بود روی او چون عاج بود
شعر کامل
سنایی