صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6241

1. ز بس دامن کشد در خون مردم نازنین من

2. ز دامنگیری او جوی خون شد آستین من

3. به این طالع چرا از دوستان من راستی جویم؟

4. که افتاده است چپ با دست من نقش نگین من

5. اگر چه ظاهرم تلخ است، شیرین است گفتارم

6. نهان در پرده زنبور باشد انگبین من

7. ز بس بر خرمنم برق بلا ده تیغه می بارد

8. به خاکستر نشیند تا به گردن خوشه چین من

9. شفق هر صبحدم صد کاسه خون در ساغرم ریزد

10. فلک از کهکشان هر شب کمر بندد به کین من

11. مده رو پیش چشم من نقاب بی مروت را

12. مباد آید برون از پرده آه آتشین من

13. دماغ ناله مجنون صحرایی کجا دارد؟

14. جرس را مهر بر لب می نهد محمل نشین من

15. امیدی هست آب رفته اش دیگر به جو آید

16. یکی سازد به مژگان دست را گر آستین من

17. تو ای صائب دل خرم اگر داری خوشت باشد

18. گره فرسود شد در گرد غم چین جبین من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر نکوکاران رخ چون ارغوان آرند پیشت
* من نمی‌آرم بغیر از اشکهای ارغوانی
شعر کامل
اوحدی
* خجلست سرو بستان بر قامت بلندش
* همه صید عقل گیرد خم زلف چون کمندش
شعر کامل
سعدی
* به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
* شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
شعر کامل
سعدی