غزل شمارهٔ 6253
1. اگر پوشیده گردد دیگران را تن ز پیراهن
2. تن سیمین جانان می شود روشن ز پیراهن
3. ترحم می کند بر دیده نظارگی، ورنه
4. گرانی می کشد آن سرو سیمین تن ز پیراهن
5. قیامت می کند در بی قراری جذبه عاشق
6. وگرنه چون جدا شد بوی پیراهن ز پیراهن؟
7. به استعداد، نور از عالم بالا شود نازل
8. نیابد روشنایی دیده سوزن ز پیراهن
9. ز نومیدی گشایش جو، که چشم پیر کنعانی
10. ز پیراهن غبار آورد و شد روشن ز پیراهن
11. نبرد از دل می گلرنگ زنگ لاله را صائب
12. که نتوان داغ مادرزاد را شستن ز پیراهن
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده