غزل شمارهٔ 6345
1. صبا برون نرود از غبار خاطر من
2. فزون ز برگ درخت است بار خاطر من
3. در آسمان بنشیند به خاک، تیر شهاب
4. چنین بلند شود گر غبار خاطر من
5. ز تازه رویی من باغ اگر چه سیراب است
6. ز بار سرو فزون است بار خاطر من
7. عرق به چهره صافت، که چشم بد مرساد!
8. نمونه ای است ز صبر و قرار خاطر من
9. سحاب گرد یتیمی ز روی گوهر شست
10. همان غبار بود پرده دار خاطر من
11. عیار خاطر صافم اگر نمی دانی
12. بگیر از آینه خود عیار خاطر من
13. به تنگدستی و بی حاصلی خوشم صائب
14. چو سرو بی ثمری نیست بار خاطر من
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده