1. مشو چو موج شلاین به هر کنار و برو

2. کمند طول امل را فراهم آر و برو

3. جهان تیره نه جای سپیدکاران است

4. سبک ز دل نفسی چون سحر برآر و برو

5. بریز برگ تعلق ز خود مسیحاوار

6. سر سپهر به زیر قدم درآر و برو

7. قمار عشق ندارد ندامت از دنبال

8. بباز هر دو جهان را درین قمار و برو

9. نثار توست همه گنج های روی زمین

10. مشو مقید سیم و زر نثار و برو

11. مکن چو شمع به یک خانه عمر خود را صرف

12. چو آفتاب به هر جا سری بدار و برو

13. جهان شکار و تو چون برق بر جناح سفر

14. بگیر ران کبابی ازین شکار و برو

15. چو پیش روی تو آید هر آنچه می کاری

16. مکن نگاه به دنبال خود، بکار و برو

17. چو رفتن از سر کوی وجود ناچارست

18. چو شمع، ماتم خود پیشتر بدار و برو

19. ز انتظار مکش طایران قدسی را

20. سری ز بیضه درین آشیان برآ و برو

21. به یک رفیق موافق بساز در عالم

22. منافقان جهان را به هم گذار و برو

23. ز لاله زار جهان نیست حاصلی جز داغ

24. مبند دل به تماشای لاله زار و برو

25. نسیم مصر طلبکار پاک چشمان است

26. سفید ساز نظر را ز انتظار و برو

27. مشو مقید ویرانه جهان چون سیل

28. سبک دو پای تعلق (ز) گل برآر و برو

29. ز فیض بی ثمری سرو فارغ از سنگ است

30. به برگ سبز قناعت کن از (بهار) و برو

31. زمین پاک درین روزگار اکسیرست

32. مریز دانه خود را به شوره زار و برو

33. به قدر سعی، صفا یافتند راهروان

34. به هر دو گام درین راه سر مخار و برو

35. هزار زخم نمایان اگر خوری بر دل

36. به روی دشمن خونخوار خود میار و برو

37. مباد دولت بیدار را به خواب دهی

38. نمک به چشم گرانخواب خود فشار و برو

39. چو می برند بخواهی نخواهی از دستت

40. ببوس نقد دل و بر زمین گذار و برو

41. حریف راهزنان عدم نمی گردی

42. به زلف او دل و دین و خرد سپار و برو

43. میانجی می و مینا نه کار سنگ بود

44. دل مرا و غمش را به هم گذار و برو

45. جهان کرایه دیدن نمی کند صائب

46. چو غنچه سر ز گریبان برون میار و برو

47. جواب آن غزل است این که گفت عارف روم

48. به هر زمین که رسی دانه ای بکار و برو