لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6587

1. مدان از بی نیازی طبع من گر سرکش افتاده

2. که از بی روغنی ها در چراغم آتش افتاده

3. نهان در پرده تزویر دارد درد ناکامی

4. به ظاهر می نماید رام، اما سرکش افتاده

5. نگه دارم به قد خم چسان عمر سبکرو را؟

6. سروکار خدنگم با کمان پرکش افتاده

7. مرو از ره به حسن باده لعلی که این گلگون

8. به ظاهر می نماید رام، اما سرکش افتاده

9. به مظلومان سرایت می کند فعل بد ظالم

10. که از بیداد شیران در نیستان آتش افتاده

11. مرا در بی قراری چون فلک معذور می دارد

12. نگاه هرکه بر رخساره آن مهوش افتاده

13. نیفتاده است بر خاک گلستان سایه اش صائب

14. ز بس نخل بلند قامت او سرکش افتاده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شکنج زلف سیاه تو بر سمن چو خوشست
* دمیده سنبلت از برک نسترن چه خوشست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* همه چشمیم تا برون آیی
* همه گوشیم تا چه فرمایی
شعر کامل
سعدی
* صائب به گریه کوش کن در زیر خاک نیست
* جز قطره های اشک چراغ دل دگر
شعر کامل
صائب تبریزی