صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6753

1. مکن تقصیر در افسوس تا جان در بدن داری

2. که بهر لب گزیدن سی محرک در دهن داری

3. جهان از تنگ خلقی بر تو زندانی است پروحشت

4. وگرنه یوسفستان است اگر خلق حسن داری

5. به غربت گر شوی قانع، گل بی خار می گردد

6. همان خاری که در پیراهن از شوق وطن داری

7. مهیا باش زخم گاز را در پرده شبها

8. زبان آتشین چون شمع تا در انجمن داری

9. بپوشان از دو عالم دیده و مستانه راهی شو

10. اگر امید افتادن در آن چاه ذقن داری

11. مهیا باش صائب زخم چندین خار بی گل را

12. گل بی خاری از دوران اگر در پیرهن داری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
* ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* به جانب سفر آن تُرک تندخو رفتست
* خبر دهید مرا کز کدام سو رفتست
شعر کامل
جامی
* از صحبت مردم دل ناشاد گریزد
* چون آهوی وحشی که ز صیاد گریزد
شعر کامل
رهی معیری