صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6977

1. آن را که نیست قسمت از روزی خدایی

2. دایم گرسنه چشم است چون کاسه گدایی

3. از لاغری نکاهد، از فربهی نبالد

4. آن را که همچو خورشید ذاتی است روشنایی

5. نفس خسیس دایم کار خسیس جوید

6. پیوسته زنده باشد آتش به ژاژخایی

7. جان هواپرستان در فکر عاقبت نیست

8. گرد هدف نگردد تیری که شد هوایی

9. از یک فسرده گردد صد زنده دل فسرده

10. از مایه شیر جاری واماند از روایی

11. حسن تمام با خود عین الکمال دارد

12. در آبله است پنهان حسن برهنه پایی

13. صائب شکستگی را بر خویش بسته ای تو

14. ورنه شکستگان را کم نیست مومیایی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شیطان راه ما نشود گندم بهشت
* ما را بس است نان جوین دیار خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* انصاف نباشد که من خسته رنجور
* پروانه او باشم و او شمع جماعت
شعر کامل
سعدی
* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی