لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 737

1. مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را

2. دفتر مساز این ورق باده برده را

3. با زاهد فسرده مکن گفتگوی عشق

4. تلقین نکرده است کسی خون مرده را

5. تخمی که سوخت، سبز نگردد ز نوبهار

6. افسرده تر کند می گلگون فسرده را

7. بپذیر عذر باده کشان را، که همچو موج

8. در دست خویش نیست عنان، آب برده را

9. اندیشه کن ز باطن پیران که چون چنار

10. هست آتشی نهفته به دل سالخورده را

11. صائب نظر به سیب زنخدان یار نیست

12. دندان به پاره های دل خود فشرده را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خداوند خرمن زیان می‌کند
* که بر خوشه چین سرگران می‌کند
شعر کامل
سعدی
* گر مزاج نخل و نحل از لطف او یابد مدد
* نیش او پر نوش گردد خار آن خرما شود
شعر کامل
سلمان ساوجی
* هم ز وصف لبت زبان خجلست
* هم ز زلف تو مشک و بان خجلست
شعر کامل
اوحدی