لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 737

1. مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را

2. دفتر مساز این ورق باده برده را

3. با زاهد فسرده مکن گفتگوی عشق

4. تلقین نکرده است کسی خون مرده را

5. تخمی که سوخت، سبز نگردد ز نوبهار

6. افسرده تر کند می گلگون فسرده را

7. بپذیر عذر باده کشان را، که همچو موج

8. در دست خویش نیست عنان، آب برده را

9. اندیشه کن ز باطن پیران که چون چنار

10. هست آتشی نهفته به دل سالخورده را

11. صائب نظر به سیب زنخدان یار نیست

12. دندان به پاره های دل خود فشرده را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رونق عهد شباب است دگر بستان را
* می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را
شعر کامل
حافظ
* غرض از کون تو بودی که ز پروردن نخل
* گرچه از خار گذر نیست غرض هم رطبست
شعر کامل
انوری
* من نه به اختیار خود می روم از قفای تو
* آن دو کمند عنبرین می کشدم کشان کشان
شعر کامل
کمال خجندی