صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 83

1. غوطه دادم در دل الماس داغ خویش را

2. روشن از آب گهر کردم چراغ خویش را

3. شد چو داغ لاله خاکستر نفس در سینه ام

4. تا ز خون چون لاله پر کردم ایاغ خویش را

5. چون شوم با خار و خس محشور در یک پیرهن؟

6. من که می دزدم ز بوی گل دماغ خویش را

7. بی خودی را گردش چشم تو عالمگیر ساخت

8. از که گیرم، حیرتی دارم، سراغ خویش را

9. می شود شور قیامت مرهم کافوریم

10. من که پروردم به چشم شور، داغ خویش را

11. عشرت ده روزه گل قابل تقسیم نیست

12. وقف بلبل می کنم دربسته، باغ خویش را

13. بیش ازین صائب نمی آید ز من اخفای عشق

14. چند دارم در ته دامن چراغ خویش را؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ
* برو ای ساده دل این پنبه را بر داغ دیگر نه
* درین ابر تنک خورشید ما پنهان نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر هوشمندی به معنی گرای
* که معنی بماند ز صورت بجای
شعر کامل
سعدی