صائب تبریزی_دیوانمطلع ها (فهرست)

شمارهٔ 126

1. غرض از خوردن می مستی بالادست است

2. باده را هر که به اندازه خورد بدمست است!


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
* به مومیایی لطف توام نشانی داد
شعر کامل
حافظ
* برون از خود ندارد چاره ای درد دل عاشق
* همان کف مرهم کافور باشد زخم دریا را
شعر کامل
صائب تبریزی
* سخن چون برابر شود با خرد
* روان سراینده رامش برد
شعر کامل
فردوسی