شمارهٔ 286
1. ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر شد
2. لب پرشکوه گردد چون صدف خالی ز گوهر شد
3. کند اقبال دنیا سخت، دلهای ملایم را
4. نمی گیرد به خود نقش نگین چون موم عنبر شد
5. سبکسیرست دولت، پایداری برنمی تابد
6. ازان ظلمت ز آب زندگی رزق سکندر شد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده