صائب تبریزی_دیوانمتفرقه (فهرست)

شمارهٔ 292

1. گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن مالد

2. زبان لاف را بر خاک، شمع انجمن مالد

3. نیاید از لطافت در نظر آن پیکر سیمین

4. مگر آن سرو سیم اندام صندل بر بدن مالد

5. به تهمت خوار گرداندن عزیزان را به آن ماند

6. که پیه گرگ، یوسف را کسی بر پیرهن مالد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی
* اگر کوه گناه ما به محشر سایه اندازد
* نبیند هیچ مجرم روی خورشید قیامت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی