سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 107

1. سر، در رهش، نهادم و کاری به سر، نرفت

2. با او به هیچ حیله مرا دست، در نرفت

3. پایم ز دست رفت و نیامد رهم، به سر

4. در راه او برفت سرم، پا اگر نرفت

5. بیچاره را چو در طلبش، پای، سست گشت

6. برخاست تا به سر، برود هم به سر نرفت

7. مسکین دلم، به کوی تو رفت و مقیم شد

8. دیگر از آن مقام به جایی دگر نرفت

9. گفتم منش، که از سر آن زلف، در گذر

10. ز آنجا که بود یک سر مو، پیشتر نرفت

11. دل تا درآورد، ز درش، با وصال دوست

12. از هر دری، درآمد و کاری بدر نرفت

13. پروردمت به خون جگر، سالها چو مشک

14. وانگه چه خون که از تو مرا در جگر نرفت

15. از آنچه رفت بر سر ما، از هوای دوست

16. بر شمع، شمه‌ای ز هوای سحر، نرفت

17. نگرفت در تو قصه سلمان و شب نبود

18. کاتش ز سوز او به سر شمع، در نرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عاشق خود گر کشی بجرم محبت
* بیشتر از من کس این گناه ندارد
شعر کامل
کمال خجندی
* از رشک اشک حاسد تو چون بقم شدست
* از رنج روی دشمن تو چون زریر باد
شعر کامل
انوری
* در قیامت می شود شیرین، زبان در کام ما
* تلخی بادام ما را شور محشر می برد
شعر کامل
صائب تبریزی