غزل شمارهٔ 177
1. خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد
2. بنفشه در چمن شاد و کش آمد
3. به آب و سبزه و گل میکشد دل
4. که آب و سبزه و گل دلکش آمد
5. خوش آمد پیش گل، میگفت بلبل
6. خوش آمدهای او گل را خوش آمد
7. گل خوشبوی نیکو رو ندانم
8. چرا فرجام کارش آتش آمد؟
9. تن چون پرنیان گل چه بینی؟
10. تو طالع بین که خارش مفرش آمد
11. از آن نرگس برآمد خوش چو پروین
12. کزین طاس نگون، نقشش شش آمد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده